Ze wordt binnenkort 100 en ik ga een surpriseparty regelen

Het verhaal van mevrouw Las & Hannie

Riet Las (99) en haar maatje Hannie (70) zijn al 14 jaar maatjes. Voordat Hannie haar maatje werd, voelde mevrouw Las zich erg eenzaam. Ze is niet meer mobiel en heeft bijna geen familie meer, dus houdt Hannie haar gezelschap. Binnenkort wordt mevrouw Las 100. Tijd voor een feestje, vindt Hannie, die druk bezig is om een surpriseparty te plannen!

Mevrouw Las is een optimistische, humoristische en gezellige dame. Ze woont in Huize Rosa, een verzorgingshuis in het centrum van Nijmegen. Ze geen kinderen en alleen nog haar broer. Maar ook hij – 92 jaar – is al een tijd niet meer mobiel. De twee zien elkaar zelden. Daar kwam vijftien jaar geleden nog eens bij dat mevrouw Las door een ongeluk in een rolstoel belandde. Ze had hier zóveel moeite mee. De eenzaamheid werd alsmaar groter.

Totdat ze via Stichting Sterker Sociaal Werk gekoppeld werd aan Hannie Keesmaat. Zij heeft veel gewerkt met ouderen als vrijwilliger. Via dit werk kwam ze terecht bij de stichting en ontmoette ze mevrouw Las. Het klikte meteen tussen de twee. In het begin oefende het koppel vooral met de scootmobiel van mevrouw Las en er bloeide een vriendschap op. 

Al snel kwamen er meer en meer uitstapjes bij kijken. Samen naar musea, voorstellingen of de dierentuin. En regelmatig naar de kringloopwinkel om de hoek, om leuke spulletjes uit te zoeken. Maar mevrouw Las gaat steeds verder achteruit. Ze is snel moe en kan al die uitstapjes niet meer aan. Meestal zitten de dames nu lekker binnen of in de tuin van het verzorgingshuis. De goede gesprekken, die zijn gebleven.

Voor mevrouw Las is er zelfs een nieuwe hobby bijgekomen: online shoppen! Daar geniet ze met volle teugen van. De spullen die ze uiteindelijk toch niet wil, stuurt Hannie terug. Zij brengt mevrouw Las ook naar de dokter als ze een afspraak heeft.

Na 14 jaar als Maatjes zien de dames hun relatie als een diepe vriendschap. “Ze betekent alles voor mij”, zegt mevrouw Las. “Ik zou haar echt niet kunnen missen.” Dat de vriendschap wederzijds is, is te merken aan alles. Hannie geeft aan dat mevrouw Las zich vaak meer zorgen maakt om Hannies gezondheid dan om haar eigen, “ondanks het leeftijdsverschil van 30 jaar”.