Ze zou mijn kleindochter kunnen zijn, maar ik zie haar als een vriendin
Het verhaal van Mia & Marly
De 79-jarige Mia heeft een netvliesaandoening, ze kan nog maar voor zo’n 10% zien. Op zich redt Mia zich prima, maar toch is er iets wat Mia niet zelf kan: lezen. Iets wat ze dolgraag doet. “Lezen is voor mij van levensbelang,” legt ze uit. “Ik heb altijd heel erg van studeren gehouden. Ik ben dol op het vergaren van kennis.” Volgens Mia ben je dus nooit te oud om te leren. Sterker nog, Mia volgt nog regelmatig cursussen op de Radboud Universiteit bij de HOVO (Hoger Onderwijs Voor Ouderen). En daar heeft ze echt hulp bij nodig van een voorleesmaatje. Dat is sinds vier jaar de 26-jarige Marly.
Marly studeert al een aantal jaren filosofie en wiskunde. Haar studie gaat op dit moment niet zo gemakkelijk door burn-out, daarom wil ze er graag iets naast doen. “Ik wil niet dat mijn hele leven afhangt van of draait om mijn studie,” legt ze uit. Een bijbaantje zag ze niet zitten: “Ik ben niet zo van de ‘moetjes’, dus vrijwilligerswerk past beter bij me. Dat is toch iets vrijblijvender.” Vier jaar geleden meldde ze zich daarom aan als voorleesmaatje en werd ze gekoppeld aan Mia. Ze delen ontzettend veel interesses, zoals filosofie en literatuur.
Marly komt iedere week een ochtend langs, vaak op maandag of dinsdag. Eigenlijk zien die ochtenden er altijd hetzelfde uit; ze drinken eerst samen koffie. Na de koffie gaat Marly voorlezen. Meestal uit readers van Mia’s studie of uit boeken over kunst en filosofie. Ook lezen ze regelmatig artikelen uit de Volkskrant. Daarna genieten ze samen van de lunch, al dan niet buiten de deur.
Beide dames zijn wat voorzichtig met uitspreken hoe ze hun band zien, maar ze zijn er allebei wel uit dat ze een hele goede klik hebben. Marly: “Ze is echt een vriendin geworden. Ik weet niet of Mia dat ook zo ziet, maar zo voelt het wel echt ja.” Mia is het daar helemaal mee eens: “Het was meteen raak, we zijn een goede match. Het zou mijn kleindochter kunnen zijn, maar ik zie haar toch wel als een vriendin.” Dat leeftijdsverschil maakt voor de dames niets uit dus. “Ze is erg jong van geest,” lacht Marly. Toch zit het zorgzame van een oma wel een beetje in Mia’s karakter, vertelt Marly: “Mijn studie is niet altijd makkelijk voor me. Mia is heel trots op me als ik dan weer iets heb gehaald, een tentamen bijvoorbeeld.”