Zonder Hannah zou ik niks zijn. Zij is mijn docent, mijn beste vriendin, mijn alles.

Het verhaal van taalmaatjes Chawan en Hannah

Chawan Hama is 39 en vluchtte in 2011 vanuit Irak naar Nederland. Amper zes jaar later heeft ze haar leven alweer goed op de rit. Zo is ze getrouwd met een vluchteling die ze in Nederland ontmoette. Ze wonen samen met hun twee zoontjes in Amsterdam. Een paar dagen per week werkt Chawan als vrijwilligster in een tweedehandswinkel. Haar vrije tijd gaat op aan haar gezin én aan het studeren voor het inburgeringsexamen. Dat moet ze halen, want als ze slaagt mag ze hier blijven. En dat wil ze heel graag. Haar toekomst ligt in Nederland.

Hannah Broerstra is een vrolijke en slimme meid die naast haar studie nog wat tijd overhield. Die besteedt ze deels aan haar bijbaantje in het Van Gogh Museum. Maar ze wil zich ook graag nuttig maken. Daarom meldde ze zich in 2015 aan als vrijwilliger bij het Amsterdam Buurvrouwen Contact (ABC). Daar werd ze het taalmaatje van Chawan. Sindsdien duiken ze samen de leerboeken in. Ze trekken er enthousiast op uit om in de praktijk woordjes te leren. Bijvoorbeeld in de supermarkt of in de dierentuin. Hannah helpt Chawan ook met praktische zaken zoals post en e-mail, gaat mee naar afspraken of drinkt gewoon gezellig een kopje thee met haar.

De twee taalmaatjes zijn inmiddels dik bevriend. Chawan spreekt steeds beter Nederlands en is dankbaar dat ze met Hannah’s hulp haar plekje in de samenleving aan het vinden is. Hannah vindt het op haar beurt ontzettend leerzaam en inspirerend om als Westerling in de schoenen te stappen van iemand uit een andere cultuur. Daarin staat ze trouwens niet alleen. Ook haar vriend besloot taalmaatje te worden: van de man van Chawan!